Dzisiaj tj. 31 lipca przypada druga rocznica śmierci Jerzego Matuszkiewicza, pseudonim „Duduś” wybitnego polskiego, muzyka jazzowego, saksofonisty, oraz kompozytora muzyki filmowej. Matuszkiewicz był jednym z najważniejszych i najbardziej wpływowych postaci na polskiej scenie muzycznej.
Młode lata muzyka
Już od najmłodszych lat Matuszkiewicz przejawiał pasję do muzyki. Jego talent muzyczny zauważyli nauczyciele i rodzina, którzy dostrzegli w nim wyjątkową umiejętność wydobywania dźwięków z saksofonu. W wieku 13 lat zaczął grać na tym instrumencie, szybko okazało się, że ma niezwykły talent do tej sztuki. Z determinacją i zaangażowaniem poświęcił wiele godzin na doskonalenie swojej techniki gry, eksplorując różne style muzyczne i inspirując się twórczością wybitnych muzyków jazzowych.
Wkrótce po ukończeniu szkoły średniej, Matuszkiewicz przeniósł się do Warszawy, gdzie rozpoczął dalsze kształcenie muzyczne. Studiował na Wydziale Instrumentalnym Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina). W tym okresie jego talent i wyjątkowe umiejętności zaczęły przyciągać uwagę środowiska muzycznego.
Młodość Jerzego Matuszkiewicza była okresem intensywnego rozwoju jego talentu i pasji muzycznej. Jego determinacja, umiejętności i wkład w polską scenę muzyczną przyniosły mu status jednego z najważniejszych i najbardziej szanowanych muzyków jazzowych w kraju. Jego twórczość pozostaje niezatarta i nadal inspiruje kolejne pokolenia muzyków.
Życie artystyczne „Dudusia”
W latach 50. Jerzy Matuszkiewicz stał się jednym z najważniejszych muzyków jazzowych w Polsce. Był członkiem zespołów, takich jak Traditional Jazz Studio, Polish Jazz Quartet oraz wielu innych. Jego zdolności improwizacyjne, wirtuozeria na saksofonie oraz wyjątkowy styl gry przyczyniły się do jego rozpoznawalności i uznania. Współpracował z czołowymi muzykami jazzowymi w kraju i za granicą, a także brał udział w wielu festiwalach muzycznych, zdobywając uznanie publiczności i krytyków. Na przełomie lat 1950-51 założył amatorską grupę „Melomani”, działającą przy łódzkim oddziale YMCA.
Pod koniec lat 50. Jerzy Matuszkiewicz rozpoczął również swoją karierę jako kompozytor muzyki filmowej. Jego twórczość obejmuje wiele klasycznych polskich filmów, w których kompozycje muzyczne doskonale oddają charakter i atmosferę obrazów. Jego muzyka do filmów, takich jak „Do widzenia, do jutra”, „Krótki film o miłości” czy „Człowiek z marmuru”, zdobyła uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą.
W okresie lat 70. i 80. Matuszkiewicz rzadziej występował publicznie, ponieważ jego czas i energię poświęcał głównie pracy jako juror konkursu jazzowego Złota Tarka oraz komponowaniu. Grał mniej, natomiast skupił się na tworzeniu muzyki. W tym czasie stworzył ścieżki dźwiękowe do różnych filmów, takich jak „Jak rozpętałem drugą wojnę światową”, „Poszukiwany, poszukiwana” oraz „Zaklęte rewiry”. Ponadto napisał muzykę do bardzo popularnych do dziś seriali telewizyjnych, takich jak „Czterdziestolatek”, „Alternatywy 4”, „Janosik”, „Wojna domowa” oraz „Podróż za jeden uśmiech”.
Nagrody i odznaczenia
Jerzy Matuszkiewicz, znany jako Duduś, otrzymał wiele prestiżowych nagród i wyróżnień za swoje osiągnięcia artystyczne. Za swoją twórczość został uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Helikonem przyznanym przez krakowski Jazz Club oraz statuetką Baranka Jazzowego Piwnicy pod Baranami, statuetką Jazzowego Oscara – Grand Prix Jazz Melomani, przyznawaną przez łódzkie Stowarzyszenie Jazzowe Melomani. Jego wybitne osiągnięcia w muzyce zostały również docenione, gdy otrzymał Złotego Fryderyka w 2008 roku.
Wielokrotne nagrody i wyróżnienia, których Jerzy Matuszkiewicz był laureatem, potwierdzają jego znaczący wkład w polską scenę muzyczną oraz uznanie dla jego twórczości i talentu.
Wkład w polską scenę muzyczną
Jerzy Matuszkiewicz, znany również jako Duduś, był również cenionym pedagogiem muzycznym. Poza swoją karierą jako muzyk jazzowy, saksofonista i kompozytor muzyki filmowej, udzielał lekcji i dzielił się swoją wiedzą z młodymi adeptami muzyki.
Chętnie przekazywał swoje doświadczenie i umiejętności przyszłym pokoleniom muzyków. Jego zaangażowanie w nauczanie sprawiło, że wielu młodych muzyków jazzowych miało możliwość uczenia się od jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej sceny muzycznej. Jego rolą jako pedagoga było nie tylko przekazywanie techniki gry na saksofonie, ale również rozwijanie wrażliwości artystycznej i umiejętności improwizacyjnych. Jego podejście do nauczania opierało się na pasji do muzyki, indywidualnym podejściu do ucznia i inspiracji do rozwijania własnego stylu i wyrazistości artystycznej.
Jerzy Matuszkiewicz nie tylko pozostawił niezatarte ślady w polskiej muzyce jazzowej i kompozycji filmowej, ale również przyczynił się do edukacji i rozwoju młodych talentów. Jego wkład jako pedagoga jest doceniany i wspominany przez jego uczniów, którzy kontynuują jego muzyczną dziedzictwo.
Życie prywatne Jerzego Matuszkiewicza
W dniu 19 lutego 2019 roku, w wieku 85 lat, zmarła Grażyna Matuszkiewicz, żona Jerzego Matuszkiewicza, z domu Kuberska.
Jerzy Matuszkiewicz, pseudonim Duduś, zmarł 31 lipca 2021 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie niezapomniany ślad w historii polskiego jazzu i muzyki filmowej. Jego twórczość i wkład w rozwój muzyki pozostaną niezatarte, a jego dziedzictwo muzyczne nadal będzie inspiracją dla kolejnych pokoleń. Po śmierci Jerzy Matuszkiewicz został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, w kwaterze 46B-3-4.
Grupa Pogotowie Pogrzebowe
