Pogotowie Pogrzebowe w Kolbuszowej

Pogotowie Pogrzebowe działa w Kolbuszowej, współpracując z lokalnymi, godnymi zaufania zakładami pogrzebowymi, aby ułatwić Państwu organizację pochówku i pomóc w trudnych chwilach. Dzięki nam nie musicie się martwić formalnościami dotyczącymi pogrzebu. Nasza infolinia jest do Państwa dyspozycji 24 godziny na dobę przez cały tydzień, dzięki czemu zawsze mogą Państwo na nas liczyć. W ofercie zakładów, z którymi współpracujemy znajdą Państwo:

• Wypełnianie formalności i reprezentację Państwa w USC i ZUS-ie;
• Międzynarodowy transport zwłok i sprowadzanie ich z zagranicy w jak najkrótszym czasie;
• Kosmetyka pośmiertna ciała;
• Sprzedaż akcesoriów pogrzebowych – odzież pogrzebowa, urny, tabliczki, trumny, krzyże;
• Rozwieszanie nekrologów;
• Oprawa muzyczna i florystyczna.

Cmentarze na terenie Kolbuszowej

Na obszarze miasta mieszczą się trzy cmentarze:

1. Cmentarz Parafii pw. Wszystkich Świętych – mieści się on przy ul. Narutowicza. Jest bardzo starym cmentarzem, bo został założony w 1513 roku. Do dzisiejszych czasów przetrwały nagrobki z XIX i XX wieku. W 1892 roku rozebrano kościółek św. Stanisława Biskupa i wybudowano na jego miejscu kaplicę grobową rodu Tyszkiewiczów. Jest ona udostępniona do zwiedzania w godz. od 9 do 15 po wcześniejszym uzgodnieniu z zarządcami nekropolii. Obecnie cmentarz jest zamknięty, a pochowane są na nim zasłużone dla Kolbuszowej osobistości i żołnierze walczący w II wojnie światowej.
2. Cmentarz komunalny – znajduje się przy ul. Sokołowskiej.
3. Cmentarz żydowski – umiejscowiony jest przy ul. Krakowskiej i zajmuje powierzchnię 1,6 ha. Różne źródła podają dość rozbieżną datę jego powstania przypadającą na 1736 lub 1830 rok. Najstarszy zachowany nagrobek należy do Eliahu Becalela syna Szaloma, zmarłego 29 marca 1858 roku. Kirkut funkcjonował do II wojny światowej. Poczyniono dwie próby remontowania nekropolii. Pierwsza w 1989 roku z inicjatywy Fundacji Rodziny Nissenbaumów polegała na naprawieniu ogrodzenia i uprzątnięciu terenu. Podczas drugiej renowacji przeprowadzonej w 2010 roku przez stowarzyszenie „Ohele Cadyków” odbudowano ohel (niewielki grobowiec żydowski murowany lub drewniany, najczęściej w kształcie prostopadłościanu). Na terenie cmentarza znajduje się również zbiorowy grób ok. tysiąca pomordowanych podczas niemieckiej okupacji Żydów. Przy grobie stoi pomnik postawiony w 1953 roku z napisem „Obywatele polscy narodowości żydowskiej, ofiary terroru faszystowskiego z roku 1943. Kolbuszowa 1953 r. Społeczeństwo Kolbuszowej”.

Krematoria w Kolbuszowej

W Kolbuszowej nie ma krematorium. W celu dokonania kremacji lokalne zakłady korzystają z usług krematoriów zlokalizowanych w okolicy.

Opis i krótka historia miasta

Kolbuszowa jest niewielkim miasteczkiem o powierzchni 7,49 km². Jej populacja w 2020 roku wynosiła 8732 mieszkańców. Pierwszy raz źródła wspominają o Kolbuszowej w 1504 jako o wsi, położonej w miejscu dawnych Porąb Wielkich. Miejscowość otrzymała prawa miejskie w 1690 roku. Biegł przez nią znaczący szlak handlowy z Sandomierza do Przemyśla. Kolbuszowa znana była z rzemiosła, a konkretnie ze ślusarstwa, stolarstwa, tokarstwa i wyrobów kołodziejskich. Duszą część mieszkańców stanowili Żydzi. Z tego powodu w 1866 roku miasto przyjęło herb przedstawiający gwiazdę Dawida, krzyż grecki i splecione ręce pomiędzy nimi jako symbol dobrych stosunków mieszkańców wyznania judaistycznego i katolickiego. Pojawili się oni w XVII wieku i zajmowali się handlem, rzemiosłem i prowadzeniem szynków.