fbpx
Pogotowie Pogrzebowe

Dziś mija 11. rocznica śmierci Wisławy Szymborskiej – jednej z najwybitniejszych polskich poetek, uhonorowanej Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury, eseistki, krytyczki, tłumaczki i felietonistki, damy Orderu Orła Białego.

Wisława Szymborska, a właściwie Wisława Maria Szymborska-Włodek urodziła się 2 lipca 1923 roku w miejscowości Kórnik w województwie wielkopolskim. Lata młodości spędziła już w Krakowie, gdzie debiutowała w 1945 roku na łamach „Dziennika Polskiego”. Wtedy też zaczęła brać udział w życiu literackim miasta, do 1946 roku należała do grupy literackiej „Inaczej”, której członkiem był także m.in. Stanisław Lem. W tym samym roku rozpoczęła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jej początkowym wyborem była polonistyka, później przeniosła się na socjologię, jednak ze względu na trudną sytuację materialną nie skończyła studiów. Poetka była nierozerwalnie związana z Krakowem, co wielokrotnie podkreślała w swoich wypowiedziach.

Twórczość Wisławy Szymborskiej

Pierwsze swoje wiersze opublikowała we wspomnianym już „Dzienniku Polskim”, a następnie w „Walce” i „Pokoleniu”. W latach 1947–1948 była sekretarzem dwutygodnika oświatowego „Świetlica Krakowska”, a także zajmowała się ilustrowaniem książek. Jej pierwszy tomik wierszy pod tytułem „Wiersze” nie został dopuszczony do druku z uwagi na cenzurę. W 1952 roku wydała tomik wierszy pt. „Dlatego żyjemy”, który był jej debiutem książkowym. Była członkinią Związku Literatów Polskich oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Wchodziła w skład zespołu redakcyjnego tygodnika „Życie literackie” i krakowskiego miesięcznika „NaGłos”. Publikowała we wrocławskim miesięczniku „Odra”, w którym w 1991 roku pojawił się jeden z jej najczęściej cytowanych wierszy „Kot w pustym mieszkaniu”.

„Umrzeć – tego się nie robi kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci.

Słychać kroki na schodach,
ale to nie te.
Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,
także nie ta, co kładła.” (…)

Wiersze noblistki należą do najpowszechniej znanych i najczęściej cytowanych. Jej książki zostały przetłumaczone na wiele języków, dlatego twórczość Szymborskiej jest znana na całym świecie. Jej wiersze możemy usłyszeć także w wykonaniu wielu muzyków, jednym z najpopularniejszych jest wiersz pt. „Nic dwa razy”, który był wykonywany w wielu aranżacjach muzycznych.

„Nic dwa razy się nie zda­rza
i nie zda­rzy. Z tej przy­czy­ny
zro­dzi­li­śmy się bez wpra­wy
i po­mrze­my bez ru­ty­ny.

Choć­by­śmy ucznia­mi byli
naj­tęp­szy­mi w szko­le świa­ta,
nie bę­dzie­my re­pe­to­wać
żad­nej zimy ani lata”. (…)

Powstało wiele publikacji na temat życia i poezji Szymborskiej, a także upamiętniono jej osobę w wielu różnych formach. Jest patronką ulic polskich miast np. w Białymstoku i Olsztynie. W Kórniku z kolei jest pomnik-ławeczka Wisławy Szymborskiej. Na jej cześć została wydana seria znaczków pocztowych z jej wizerunkiem. Dla upamiętnienia poetki m.in. jako autorki wiersza „Otwornice”, w 2018 jeden z nowo odkrytych gatunków otwornic nazwano jej nazwiskiem.

Wisława_Szymborska_Monument_in_Kórnik_

Laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury

1996 roku Wisławę Szymborską uhonorowano literacką Nagrodę Nobla. Członkowie Komitetu Noblowskiego uzasadnili, że wyróżniają Szymborską „za poezję, która z ironiczną precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi ukazać się we fragmentach ludzkiej rzeczywistości”.

Fundacja Wisławy Szymborskiej

Powstała w 2012 roku na mocy testamentu Wisławy Szymborskiej. Jej głównym celem jest opieka nad literacką spuścizną poetki. W 2013 roku fundacja ogłosiła nominacje do Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej, która również została utworzona na życzenie Szymborskiej zawarte w jej testamencie.

Ostatnie lata życia poetki

W listopadzie 2011 roku Wisława Szymborska przeszła poważną operację. Zmarła 1 lutego 2012 w swoim mieszkaniu w Krakowie, przeżywszy 89 lat. Pogrzeb poetki odbył się 9 lutego 2012 na Cmentarzu Rakowickim. Więcej o krakowskim cmentarzu możecie przeczytać -> tutaj.

Grupa Pogotowie Pogrzebowe

Masz pytania?

Pogotowie Pogrzebowe

Skontaktuj się z naszym działem pomocy

Całodobowa Infolinia

801 12 12 12

881 280 205

801 12 12 12   Infolinia Pogotowie Pogrzebowe