Dzisiaj tj. 12 maja przypada 8 rocznica śmierci wyjątkowej polskiej pisarki, satyryczki, autorki tekstów piosenek, ale także scenarzystki, felietonistki i dziennikarki. Kobieta aktywna w wielu dziedzinach, jedna z najbardziej charakterystycznych postaci obecnych w polskiej kulturze.
Postać o niewątpliwie wyjątkowym poczuciu humoru i dystansie do otaczającego świata.
Młode lata pisarki
Maria Alicja Czubaszek-Karolak z domu Bacz urodziła się i wychowała w Warszawie, chociaż Rodzice pochodzili ze Lwowa. Matka była bibliotekarką, a Ojciec inżynierem pracował w Banku Gospodarstwa Krajowego. Maria miała rodzeństwo młodszą siostrę Ewę, jednak w dorosłym życiu nie utrzymywały ze sobą kontaktu.
Maria uczęszczała do Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, jednak ukończyła Liceum im. Narcyzy Żmichowskiej, zmiana szkoły wynikała z konfliktu z kolegą z klasy, który był synem działacza partyjnego. Konflikt sprawił, że Marii groziło niedostanie się na wymarzone studia. Studiowała dwa kierunki na Uniwersytecie Warszawskim: filologię angielską i dziennikarstwo. Na studiach odbywała praktyki zawodowe w “Gazecie Krakowskiej” oraz “Przeglądzie Sportowym”. Finalnie porzuciła naukę na czwartym roku i poświęciła się w pełni pracy w Programie 1 Polskiego Radia.
Kariera Marii Czubaszek
Życie zawodowe rozpoczęła w miejscu, dla którego porzuciła studia. W 1960 roku to właśnie radio było jej pierwszą poważną pracą, gdzie początkowo pracowała jako sekretarka w biurze reklamy, następnie była opiekunem technicznym. Jej debiut to wystąpienie lektorskie w audycji reklamowej “Kabarecik Reklamowy” w reż. Jerzego Dobrowolskiego.
W 1966 roku przeszła do Programu 3 Polskiego Radia, dla którego przygotowywała słuchowiska z programu “Ilustrowany Tygodnik Rozrywkowy”. Kolejne jej audycje to “Dym z papierosa”, “Serwus, jestem nerwus” oraz “Dzień dobry, jestem z Kobry”. Głównie przygotowywała audycje satyryczne, kóre wykonywali m.in. Irena Kwiatkowska, czy Bohdan Łazuka. Ona sama uczestniczką własnych audycji nie była, stąd też chwilowo twierdzono, ze jej imię i nazwisko to tylko pseudonim innego autora. Plotka była tak chwytliwa, że w swoich felietonach wykorzystywał ja Jerzy Urban.
W 1965 roku rozpoczęła nieco inną ścieżkę swojej kariery, zaczęła pisać teksty piosenek. Pierwszy tekst napisała dla Andrzeja Dąbrowskiego – “Kochać można byle jak” muzykę do utworu napisał Wojciech Karolak – jej mąż. Jednak nie pisała wyłącznie do muzyki komponowanej przez męża, a również dla Janusza Komana, Henryka Majewskiego, Andrzeja Dąbrowskiego, czy Zbigniewa Namysłowskiego. Piosenki z jej tekstami śpiewali znani artyści tacy jak m.in.: Alibabki, Ewa Bem, Kasia Cerekwicka, Grażyna Łobaszewska, Grzegorz Markowski, Krystyna Prońko, czy Ryszard Rynkowski. W 1972 roku została członkinią sekcji Autorów Utworów Literackich Małych Form Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. “ Była również członkiem redakcji literacko-satyrycznego tygodnika “Szpilki”, dla którego pisała felietony, a następnie wywiady.
Satyra była jej bardzo bliska, wielokrotnie była jurorką na festiwalach kabaretowych. W 1980 roku wydana została książka “Na wyspach Hula-Gula”, która była zbiorem jej tekstów pisanych dla radia, telewizji, czy tygodnika “Szpilki”. W 1980 roku premierę miała, napisana przez nią sztuka dla Teatru Kwadrat w Warszawie. Sztuka była inauguracją jubileuszu 50-lecia Teatru. Pisała również dialogi do filmów m.in.: “Filip z konopi” czy “Murmurando, scenariusz do serialu “Lot 001”. Współtworzyła także scenariusze do serialu „Psie serce“ oraz “Na wspólnej”. Przez pięć lat była kierownikiem literackim programu HBO na stojaka.
W 2006 roku odnalazła swoje miejsce w sieci, gdzie zaczęła prowadzić bloga – “Blog niecodzienny” dla Wirtualnej Polski. Blog komentował bieżące wydarzenia i cieszył się ogromną popularnością. W kolejnych latach pisała także felietony dla magazynu “Mój Pies” i serwisu Psy.pl. 8 marca 2007 roku uczestniła w spotkaniu z Pierwszą Damą Marią Kaczyńską , wraz z innymi przedstawicielami świata kultury i mediów apelowała o niezmienianie przepisów Konstytucji RP dot. ochrony życia. Była jurorką Festiwalu Dobrego Humoru. Współpracowała z magazynami “Zwierciadło”, “Kawa”, Przekrój“, Viva”, “portalem WP Kultura, czy Polsatem Play, Pytaniem na Śniadanie, TVN Style i TVN24. Była autorką tekstów Violetty Kubasińskiej z serialu BrzydUla, które cieszyły się ogromną popularnością wśród widzów.
W 2012 roku ukazała się jej książka biograficzna będąca wywiadem rzeką przeprowadzonym przez Artura Andrusa – “Każdy szczyt ma swój Czubaszek”. W 2013 roku książka zyskała swoją kontynuację pod tytułem Boks na Ptaku, czyli każdy szczyt ma swój Czubaszek i Karolak“, w której znalazły się rozmowy z mężem – Wojciechem Karolakiem.
W 2014 roku była gościem Przystanku Woodstock w ramach “Akademii Sztuk Pięknych”. Tego samego roku jej felietony pisane na Blogu niecodziennym przybrały formę książki o tym samym tytule. Brała również udział w reklamie emitowanej dla Empiku, jednak była przez to mocno krytykowana, ponieważ reklama dotyczyła Świąt Bożego Narodzenia, a Czubaszek wielokrotnie wypowiadała się, że tych świąt się nie obchodzi.
W 2015 roku wydana została jej kolejna książka autobiograficzna pt. “Dzień dobry, jestem z kobry. Czyli jak stracić przyjaciół w pół minuty i inne antyporady”.
Jak prywatnie żyła Maria Czubaszek
Przez 10 lat od 1959 roku związana była z Wiesławem Czubaszkiem, małżeństwo zakończyło się rozwodem. Przez kilka lat tworzyła nieformalny związek z Jackiem Janczarskim. Jej drugim mężem, z którym była związana aż do śmierci był muzyk, kompozytor – Wojciech Karolak. W 2009 roku TVN wyemitowało film dokumentalny o ich związku pt. “Taka miłość się nie zdarza”. Rok później odebrali Srebrne Jabłko – nagrodę przyznawaną najlepszym polskim parom przez tygodnik “Pani”. W 2013 roku w Muzycznym Studiu Polskiego Radia im. Agnieszki Osieckiej odbył się ich benefis. Nigdy nie miała dzieci, w 2012 w programie “Uwaga, kulisy sławy” przyznała, że dokonała dwóch aborcji. W tym samym roku za swoją odwagę w głoszeniu kontrowersyjnych poglądów m.in. na temat aborcji otrzymała Okulary Równości nagrodę przyznawaną przez Fundację im. Izabeli Jarugi-Nowackiej.
Określała się jako ateistka, opowiadała się za eutanazją, a w jednej ze swoich książek przyznała, że dwa razy próbowała popełnić samobójstwo.
Nagrodzona i wyróżniona
Nagradzana i wyróżniana była wielokrotnie, jedne z ważniejszych nagród to:
Nagroda Komitetu ds. Radia i TV za cykliczną audycję rozrywkowo-reklamową „Niedzielne rendez-vous”, Nagroda prezesa Komitetu ds. Radia i TV, Złoty Mikrofon, Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, 2014, Nagroda Osobowości i Sukcesy Roku w kategorii osobowość telewizyjna.
Śmierć
Maria Czubaszek zmarła 12 maja 2016 roku w Warszawie mając 76 lat.
Przyczyną śmierci było wycieńczenie organizmu oraz problemy z krążeniem. Pogrzeb odbył się 6 dni później na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (Q ko. 7-2-3). Pogrzeb miał charakter świecki, a mowę pożegnalną wygłosił Artur Andrus, cytując epitafium napisane przez Jonasza Koftę dla Louisa Armstronga “Śmierć się ludziom przytrafia potocznie… Umiemy uśmiechem ją zbyć… Teraz po prostu odpoczniesz… Tylko nam będzie trudniej żyć… Trudniej, smutniej, nudniej…”. Kilka dni po śmierci – 17 maja do sprzedaży trafiła autobiografia Marii Czubaszek pt. “Nienachalna z urody”. 14 czerwca 2019 roku przez męża – Wojciecha Karolaka, została odsłonięta jej tablica w legnickiej satyrykonowej alei pamięci.
Pogotowie Pogrzebowe
