Dziś mija 15. lat od śmierci Leona Niemczyka wybitnego polskiego aktora filmowego i teatralnego. Sympatię widzów zdobył dzięki rolom w popularnych serialach, takich jak „Klan”, „Złotopolscy”, „Na dobre i na złe” czy też „Ranczo”. Wystąpił również w wielu produkcjach filmowych, m.in. „Krzyżacy”, „Nóż w wodzie”, „Baza ludzi umarłych”, „Rękopis znaleziony w Saragossie” czy „Pociąg”.
Lata młodości i działalność w czasie wojny
Leon Niemczyk urodził się 15 grudnia 1923 roku w Warszawie. Do czasów wojny wraz z rodzicami i czwórką rodzeństwa mieszkał w stolicy. Jednym z jego braci był skrzypek Wacław Niemczyk, natomiast drugi – Ludwik Niemczyk był żołnierzem Armii Krajowej, który po wojnie przeprowadzał uciekinierów z Polski na Zachód.
Gdy wybuchła wojna Leon Niemczyk wstąpił do Armii Krajowej, podczas akcji małego sabotażu, został postrzelony w nogę. Po powrocie do zdrowia zaczął działać w konspiracji. Aby uniknąć aresztowania Gestapo, zaczął posługiwać się fikcyjnym nazwiskiem i przebywał w Krakowie. Do stolicy wrócił, by wziąć udział w Powstaniu Warszawskim. Potem został aresztowany i wywieziony do III Rzeszy, gdzie pracował przy budowie torów kolejowych. Z trudem udało mu się wrócić, ale w końcu trafił do Wrocławia, gdzie odnalazł matkę i rodzeństwo. W 1947 roku został aresztowany w Cieszynie, a następnie trafił do więzienia w Warszawie. Po pół roku wyszedł na wolność i rozpoczął prace w Stoczni Gdańskiej.
Początki kariery teatralnej Leona Niemczyka
Niedługo po rozpoczęciu pracy w Stoczni zaczął uczęszczać do amatorskiego zespołu teatralnego. Stamtąd z kolei trafił do profesjonalnego studia teatralnego. Grał w warszawskim Objazdowym Teatrze Komedii Muzycznej, w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku i Teatrze Ziemi Pomorskiej w Bydgoszczy. W 1952 roku zdał egzamin eksternistyczny, umożliwiający uzyskanie prawa do wykonywania zawodu aktora. W latach 1953-1979 był związany z Teatrem Powszechnym w Łodzi. Jednak występowanie przed publicznością nie było tym, czemu chciał się poświęcić i ostatecznie porzucił teatr na rzecz kariery filmowej.
Kariera telewizyjna i filmowa
Kiedy otrzymał propozycję zagrania w filmie Jerzego Kawalerowicza „Celuloza”, przeprowadził się do Łodzi i tam zamieszkał na stałe. W 1959 roku dostał główną rolę Jerzego w filmie „Pociąg”. Dwa lata później zagrał w filmie „Nóż w wodzie” Romana Polańskiego. Była to przełomowa rola, po której zaczął otrzymywać propozycje gry w filmach zagranicznych. Od 1967 roku grał w kinie niemieckim, wystąpił w ponad 100 produkcjach wytwórni DEFA z NRD. Współpraca Niemczyka z DEFA trwała przez ponad 20 lat. Pod koniec lat 60. aktor odebrał państwową nagrodę za rolę inżyniera Lorenza Regera w niemieckim filmie „Czas życia” Horsta Seemanna.
Odznaczenia i upamiętnienie aktora
Aktor został odznaczony Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Kawalerskim, w 1999 roku także Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Został też wyróżniony Honorową Odznaką Miasta Łodzi.
Sprawdź działalność Pogotowia Pogrzebowego w Łodzi – zakłady pogrzebowe Łódź
Z kolei w 1998 roku przy ulicy Piotrkowskiej odsłonięto jego gwiazdę w Alei Gwiazd. Ponadto łódzki skwer przy Państwowej Wyższej Szkole Filmowej nosi imię Leona Niemczyka.
Kiedy u Niemczyka zdiagnozowano raka płuc, miał 83 lata, ale nawet wtedy nie zamierzał zrezygnować z kariery aktorskiej. To pokazuje, jak ważne było dla niego to, co robił. Podczas 50-ciu lat kariery zagrał w około 400 produkcjach polskich i prawie 150 zagranicznych. Głównie były to filmy niemieckie, ale też czechosłowackie, jugosłowiańskie i francuskie. Pomimo że był uznawany za jednego z najpopularniejszych polskich aktorów, przyjmował niemal wszystkie propozycje, łącznie z rolami epizodycznymi. Według niego nie było złych ról, twierdził, że nawet ze złego epizodu można zrobić coś dobrego.
Zmarł 29 listopada 2006 roku, w wieku 83 lat. Pogrzeb miał formę kremacyjną, a urna z prochami została złożona na Starym Cmentarzu w Łodzi przy ulicy Ogrodowej.
Stary Cmentarz w Łodzi – tu znajdziesz informacje o cmentarzu, na którym znajduje się grób aktora.
Grupa Pogotowie Pogrzebowe
