Pierwsza rocznica śmierci Krystyny Kołodziejczyk
Dziś obchodzimy pierwszą rocznicę śmierci aktorki Krystyny Kołodziejczyk-Szyszko. Zmarła 13 września 2021 roku podczas jej kilkutygodniowego pobytu w szpitalu w stanie śpiączki farmakologicznej. Jej mąż Wiesław Szyszko zmarł dwa tygodnie wcześniej na raka trzustki. Ich wspólny pogrzeb odbył się 28 września 2021 roku w Kościele pw. św. Andrzeja Apostoła i Brata Alberta.
Urny z prochami zmarłych ustawiono przed ołtarzem, a obok nich dwa duże portrety przedstawiające małżeństwo. Na portrecie aktorki zawieszono jej znaki rozpoznawcze – czarny szal i kapelusz, a pod spodem wystawiono medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, którym pani Krystyna została odznaczona dwa razy. Na portrecie jej męża zawieszono czapkę pilota, którym był pan Władysław. Para została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Wczesne lata życia i początki kariery
Krystyna Kołodziejczyk urodziła się 30 marca 1939 roku w Częstochowie. W wieku 17 lat zdała maturę i rozpoczęła studia na Wydziale Aktorskim PWSTiF w Łodzi, które ukończyła w 1960 roku. Przybrała pseudonim artystyczny „Kiksa”. Debiut aktorski Krystyny Kołodziejczyk nastąpił jeszcze podczas jej studiów, kiedy to wystąpiła w filmie pt. „Król Maciuś I”, który miał premierę 8 kwietnia 1958 roku. Następnie miała szansę zagrać z Adolfem Dymszą w komedii pt. „Cafe pod Minogą” z 1959 roku. Krystyna Kołodziejczyk przyznała, że Dymsza stanowił dla niej wzór, gdy uczyła się sztuki komediowej.
Łódzka „Filmówka” wykształciła wielu znanych polskich aktorów – w tym Krystynę Kołodziejczyk. Na zdjęciu budynek rektoratu PWSTiF w Łodzi
Podczas swojej kariery pracowała w kilku teatrach. W latach:
- 1960-1964 występowała w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie
- 1964-1967 występowała w Teatrze Polskim w Bydgoszczy
- 1967-1970 ponownie występowała w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie
- 1970-1972 występowała w Teatrze Polskim w Poznaniu
- 1972-1999 występowała w Teatrze Studio w Warszawie
Na ekranie telewizyjnym zagrała w wielu filmach i serialach. Pojawiła się w najpopularniejszych polskich komediach takich jak „Kogel-mogel”, „CK-Dezerterzy” czy „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz”. W latach 70 wystąpiła w serialu „Chłopi” jako żona wójta, a później jako Helena Koniuszkowa w serialu „Zmiennicy”. Użyczała głosu jako aktorka dubbingowa np. w filmie „Harry Potter i więzień Azkabanu”. Pod koniec swej kariery aktorskiej występowała w serialach „Miodowe lata”, „Samo życie”, „Złotopolscy”, „39 i pół” oraz w Teatrze Polskiego Radia.
Życie prywatne i otrzymane odznaczenia
Krystyna Kołodziejczyk dwa razy wychodziła za mąż. Swojego pierwszego męża Andrzeja Ziębińskiego poznała na początku swojej kariery w 1964 roku, gdy występowała w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Był on wtedy reżyserem w tym teatrze. Owocem tego związku jest syn Marcin Ziębiński ur. 28 sierpnia 1967 roku w Gdańsku, który poszedł w ślady ojca i również został reżyserem, oraz dwoje wnuków: Ania i Andrzej.
Później wyszła za mąż za pilota Wiesława Szyszko i przeżyła z nim 40 lat. Para doczekała się syna Alana i wnuczka Antoniego.
Krystyna Kołodziejczyk odznaczona została wieloma nagrodami. W 1968 nagrodzona na X Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Dony Diany w „Zielonym Gilu”. Rok później na XI edycji tego festiwalu nagrodzona została za rolę Doroty w „Krakowiakach i Góralach”.
W 1970 roku przyznano jej Nagrodę Wojewódzkiej Rady Narodowej za osiągnięcia w upowszechnianiu kultury w województwie koszalińskim i Koszalińską Nagrodę Kulturalną.
16 grudnia 2013 roku została uhonorowana Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, a prawie sześć lat później 5 grudnia 2019 roku Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, który zaprezentowano pod jej portretem na pogrzebie.
Awers srebrnego medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, którym została uhonorowana Krystyna Kołodziejczyk
Grupa Pogotowie Pogrzebowe
