Zapraszamy do naszej analizy wywiadu, w którym Adam Barabasz z serwisu dziendobry.tvn.pl rozmawia z Kubą Marią Mazurkiewiczem, artystą i autorem wystawy „Wyobraźnia funeralna”. Rozważymy wspólnie wizualną stronę pochówku oraz przyszłość ceremonii pogrzebowych, eksplorując nowe perspektywy i wyzwania w polskiej branży funeralnej.
Wywiad przeprowadzony w ramach drugiej części cyklu „Pożegnania”.
Cały wywiad przeczytacie tutaj – WYWIAD
Branża funeralna w Polsce, pomimo przeobrażeń w innych dziedzinach życia, utrzymuje się w ramach tradycji i historycznych konwencji. Zawieszona między zachowaniem „sarmackiej estetyki” a próbami nowatorstwa, polskie pogrzeby pozostają przykładem kontynuacji sprawdzonych wzorców w ceremoniach pożegnalnych.
Rozmowa z Kubą Marią Mazurkiewiczem, artystą i autorem wystawy „Wyobraźnia funeralna”, rzuciła nowe światło na wizualny aspekt pochówku i przyszłość branży. Mazurkiewicz, absolwent Wydziału Wzornictwa ASP, podkreślił, że mimo obecnych tendencji do tradycji, istnieją próby wprowadzenia nowych, bardziej indywidualnych podejść do ceremonii pogrzebowych. Kuba Maria Mazurkiewicz zauważa, że większość dostępnych produktów i usług w branży pozostaje w ramach tradycyjnych wzorców, projektowanych masowo i zgodnie z oczekiwaniami społecznymi. Wystawy takie jak „Wyobraźnia funeralna” eksplorują alternatywne podejścia, często niekompatybilne z obecnymi przepisami czy normami rynkowymi. Przykładem są biodegradowalne urny do pochówku w morzu, które z powodu polskich przepisów nie są dostępne na krajowym rynku.
„Estetyka jest dostosowywana do wyobrażeń społeczeństwa na temat pochówku, a nasza wyobraźnia jest w tym obszarze mocno ograniczona” – stwierdza Mazurkiewicz. Pomimo pewnych innowacji, jakie pojawiają się na uczelniach artystycznych, większość projektów nie trafia do oferty firm pogrzebowych, które preferują zachowanie konwencji i tradycji.
Rozmowa z Mazurkiewiczem podkreśla również istniejące wyzwania w polskiej branży funeralnej, takie jak brak zmian w ustawodawstwie dotyczącym cmentarzy czy przechowywania prochów, co uniemożliwia większą indywidualizację i nowoczesne podejście do ceremonii pożegnalnych. Pomimo tych trudności, Mazurkiewicz przedstawia wizję przyszłości ceremonii pogrzebowych, obejmującą bardziej zindywidualizowane podejście do pochówku oraz ewolucję przestrzeni cmentarnej. Propozycje takie jak organizowanie pochówków w miejskich parkach czy na skwerach, zamiast tradycyjnych cmentarzy, stanowią próbę adaptacji do zmieniających się potrzeb społecznych i estetycznych.
„Cmentarze mogłyby wrócić spod miast do centrów, a pochówki organizowano by w parkach, na skwerach” – mówi Mazurkiewicz. Jego wizja „Pro publico” zakłada, że przestrzeń pochówku stanie się bardziej dostępna i zintegrowana z życiem codziennym miast, stając się miejscem spotkań i wspomnień.
Podsumowując, dyskusja z Kubą Marią Mazurkiewiczem podkreśla potrzebę zmiany w polskiej branży funeralnej, aby dostosować ją do współczesnych oczekiwań i możliwości technologicznych. Pomimo trudności związanych z obecnym prawem i tradycją, istnieje przestrzeń na innowacje i nowatorskie podejścia, które mogą przyczynić się do bardziej personalizowanych i współczesnych ceremonii pożegnalnych.
Artykuł oparty na rozmowie z Kubą Marią Mazurkiewiczem podkreśla konieczność adaptacji polskiej branży funeralnej do zmieniających się czasów i potrzeb społecznych, sugerując możliwe kierunki przyszłych zmian i innowacji.
Pogotowie Pogrzebowe
